هرآنچه می رود از دست دیوانه دل و دین است

قمار عشق را این باختن، آداب و آیین است

خدای عیش می خواهد مرا بی آبرو سازد

نمیداند برای تهمتش تاوان سنگین است

اگر چه مدعی گم می کند دست و ترنج از هم

ولی این معرکه آخر به خون عشق رنگین است

خیال انگیز باشد قصه ی حدّ پس از مستی

اگر شلاق، گیسوی عبیرآمیز شیرین است

سر ساقی سلامت ساحت عشق آسمانی تر

اگرسهم من از دنیا سراب و اسب چوبین است

(رضا محمدصالحی)